przez greddy » 15/6/2008, 21:21
WiÄ™kszość motocykli przeznaczonych jest do jazdy we dwoje, co sprawia wielkÄ… przyjemność, lecz nie zawsze jest to Å‚atwe i przewidywalne jakbyÅ›my chcieli. W wielu sytuacjach okazuje siÄ™, że dwie osoby na jednym motocyklu to wyzwanie dla kierowcy, szczególnie gdy pierwszy raz zabiera ”plecaczka” na przejażdżkÄ™.
Co musimy wiedzieć jako kierowca, by móc bezpiecznie wozić pasażerów?
Przede wszystkim, nie zabieramy na tylne siodełko osób przypadkowych, nieodpowiednio ubranych, nietrzeźwych lub robiących wrażenie przyjęcia środków odurzających. Brak stosownego ubioru i zapiętego pod brodą kasku grozi tragedią w razie wypadku, zaś zachowanie pijanego lub naćpanego pasażera może być jego bezpośrednią przyczyną. Wobec osób które są sprawne i przygotowane do jazdy, lecz pierwszy raz będą wiezione, kierowca ma obowiązek udzielenia instrukcji zachowania się.
Instrukcja:
- Pasażer siada na motocykl i zsiada z niego tylko za wiedzÄ… kierowcy. Niedopuszczalne jest wsiadanie i zeskakiwanie „z niespodziankÄ…”, gdyż w pierwszym przypadku Å‚atwo o przewrócenie niewprawionego kierowcy wraz z motocyklem, zaÅ› w drugim zdarza siÄ™ pociÄ…gniÄ™cie pasażera po jezdni gdy kierowca postanowi ruszyć – skutki Å‚atwo sobie wyobrazić…
- Pasażer trzyma nogi na podnóżkach i nie bierze udziaÅ‚u w utrzymywaniu równowagi na postoju. Tylko kierowca dba o utrzymanie maszyny w pionie gdy maszyna stoi. Pasażer trzymajÄ…cy stopy na jezdni – mimo dobrej woli – może poważnie przeszkadzać w tak trywialnej czynnoÅ›ci jak wÅ‚Ä…czenie pierwszego biegu, gdyż odruchowo nie bÄ™dzie pozwalaÅ‚ na przechyÅ‚ w prawo dla odciążenia lewej nogi kierowcy. Podobnie w drugÄ… stronÄ™ – kierowca bÄ™dzie miaÅ‚ kÅ‚opot ze skorzystaniem z tylnego hamulca podczas ruszania na wzniesieniu, gdyż tak samo bÄ™dzie przez pasażera odebrany przechyÅ‚ w lewo dla odciążenia prawej nogi (hamujÄ…cej) – podparcie przeciwdziaÅ‚ajÄ…ce przechyÅ‚owi celowo inicjowanemu przez kierowcÄ™.
- Trzeba omówić sposób trzymania siÄ™ pasażera rÄ™kami. Niedopuszczalne jest trzymanie oburÄ…cz z tyÅ‚u, za uchwyt za kanapÄ…. Takie trzymanie grozi wyÅ‚amaniem barków, w razie gwaÅ‚townego ruszenia i desantowania pasażera saltem w tyÅ‚ nad lampÄ…. Tylne uchwyty sÅ‚użą do trzymania siÄ™ jednÄ… rÄ™kÄ… – wyÅ‚Ä…cznie. Co drugÄ… górnÄ… koÅ„czynÄ…? Można oprzeć jÄ… o bak lub trzymać kierowcÄ™ w pasie. Nie wolno trzymać za bark kierowcy, gdyż grozi to przypadkowym oddziaÅ‚ywaniem na kierownicÄ™, czego ewentualnych skutków nie trzeba przytaczać… Dobrym pomysÅ‚em, szczególnie gdy kierowca i pasażer siedzÄ… blisko siebie, jest trzymanie kierowcy za biodra oburÄ…cz.
- Ważne jest uprzedzenie pasażera o przechyłach występujących na zakrętach, gdyż nie dla każdego laika jest to oczywiste. Przede wszystkim pasażer nie może odchylać się na boki względem kierowcy, czyli jest jego cieniem. Odchylanie się do pionu, utrudnia kierowcy prowadzenie motocykla po żądanym torze jazdy. Jeżeli motocykl prowadzi osoba nieobyta z odważnym i świadomym stosowaniem przeciwskrętu, łatwo o wypadek. Jakiekolwiek wiercenie się pasażera jest niedopuszczalne, zwłaszcza gdy załoga nie jest zgrana i doświadczona w bojach ulicznych. Przed ruszeniem pasażer powinien wygodnie się usadowić i w takiej pozycji cierpliwie pozostać podczas jazdy. Nie zawsze jednak jest wygodnie i chce się poprawić cztery litery na kanapie, ale nie róbmy tego bez wiedzy kierowcy i na zakręcie - poprawiamy się po uprzedzeniu kierowcy i na prostym odcinku drogi.
- Hamowanie. Naturalne będzie w wielu motocyklach, że podczas hamowania pasażer będzie miał tendencje do zjeżdżania na plecy kierowcy. Można temu przeciwdziałać przenosząc ciężar ciała bardziej na podnóżki (pasażer) i ściśnięcie kierowcy udami. Najechanie rozkrokiem na kierowcę nie jest przyjemna dla żadnej ze stron, ponadto ma negatywny wpływ na zachowanie się maszyny w ruchu.
- Pokonywanie nierównoÅ›ci – dobry pasażer to taki, który bierze czynny udziaÅ‚ w przejeżdżaniu progów i innych poprzecznych atrakcji. Nie na wszystkich motocyklach, lecz na wielu na pewno, kierowca ma możliwość wspomagania zawieszenia podczas pokonywania nierównoÅ›ci. Polega to na przechodzeniu do półsiadu (oderwanie siedzenia od kanapy) i pracy nóg ugiÄ™tych w kolanach dla unikniÄ™cia dobicia zawieszenia. Nie wymagajmy tego od poczÄ…tkujÄ…cego pasażera, lecz w miarÄ™ zdobywania doÅ›wiadczeÅ„ we dwoje, staramy siÄ™ by pasażer pracowaÅ‚ nogami na wertepach tak samo jak kierowca. JadÄ…c z niedoÅ›wiadczonym plecaczkiem, pokonujmy nierównoÅ›ci wolniej i pÅ‚ynniej, aby zawieszenie nie dobijaÅ‚o.
- Manewry przy prędkościach niewielkich, np. jazda w korku lub zawracanie na wąskiej ulicy są o wiele trudniejsze z pasażerem, o czym przekonało się wielu motocyklistów podejmujących takie wyzwania. O ile przy prędkości zapewniającej samostabilność* jednośladowi, pasażer ma stosunkowo niewielki wpływ na tor jazdy, szczególnie gdy się nie wierci i trzyma udami kierowcę, o tyle prędkości manewrowe sprzyjają zataczaniu się maszyny i jeździe wężykiem, na którą w korku nie ma miejsca. Przy prędkościach manewrowych, pasażera obowiązuje szczególna dyscyplina, czyli mocniejszy dosiad (złapanie udami bioder kierowcy) i całkowity zakaz ruchów tułowia. Pasażer ma po prostu połknąć kij i w mocnym dosiadzie cierpliwie czekać na pokonanie korka lub innego miejsca gdzie nie ma miejsca na utratę zamierzonego toru jazdy.
Najważniejsza rzecz przed startem z debiutującym/nieznanym pasażerem: nie wolno popisywać się jazdą agresywną i brawurową, bo można przez tak nieodpowiedzialne zachowanie skutecznie zrazić do motocykli pasażera/pasażerkę.
* Samostabilność motocykla występuje po przekroczeniu pewnej prędkości, dla Suzuki GS500 to ok. 20 km/h, kiedy to jednoślad porusza się w równowadze samodzielnie, bez ingerencji kierowcy. Poniżej tego progu, wymagana jest aktywność kierowcy dla utrzymania równowagi, czyli praca kierownicą i balansem ciała. O uzyskaniu prędkości zapewniającej samostabilność można mówić wtedy, gdy po puszczeniu kierownicy sprawny motocykl samodzielnie utrzymuje tor jazdy po prostej.
brak motywacji do życia...